Rozdział 29

  Miliony myśli przelatywały przez moją głowę.  Każda inna. Byłam w kropce. Zgodzić się czy nie? Głupia. Jak mogłam się nie zgodzić? Pierwszy raz w życiu czułam, że jestem w miejscu, w którym być powinnam. Pierwszy raz w życiu wiedziałam dokładnie co robić.

- Oczywiście, że za ciebie wyjdę!- odpowiedziałam z lekko ściśniętym gardłem- Jak mogłeś w to wątpić?
Podniosłam wzrok. Jego spojrzenie przeszywało mnie na wylot. No może niekoniecznie na wylot, ale na pewno zatrzymywało się na jednym strategicznym miejscu . Moim biuście.

- Wiesz, zawsze myślałam, że jak ktoś się już zgodzi to powinien dostać pierścionek. Głupia byłam, nie?

Zielonooki błyskawicznie się zreflektował. Otworzył pudełeczko, które ściskał w lewej dłoni i z lekko trzęsącymi się dłońmi włożył pierścionek na palec. Wbrew moim obawom, właściwy.

- Jest piękny, ale jak teraz powiesz, że kolor tego kamienia podkreśla kolor moich oczu to bardzo mocno zwątpię w twoją inteligencję.

- Wbrew pozorom nie zawsze mam jakieś wyszukane uwagi.

- Nie?

- Oczywiście, że nie. Ale mam inny pomysł. Co ty na to żebyśmy ochrzcili moje piękne i bardzo duże łóżko?

Mówiąc to jechał ręką od obojczyka po ramię, ściągając po drodze ramiączko mojego czarnego biustonosza.

- Jest mi naprawdę przykro kochanie, ale nie dzisiaj.
- Nie możesz?
Nawet mi się go szkoda zrobiło. Spojrzał na mnie ze zbolałą miną. Czułam się  jak wredna mamuśka, która nie chciała zabrac dziecka do wesołego miasteczka.
- Mogę. Powiem nawet więcej, jestem zdrowa jak ryba. Po prostu dostałam wystarczający dowód miłości. Jesteśmy juz narzeczeństwem i nie musimy się tak często kochać. Celibacik kochanie, celibacik.
- Co?
W nogi ludzie! Tylko to przeszło mi przez głowę, patrząc na jego minę. Mój własny osobisty furiat podniósł się z podłogi i chyba nie do końca zrozumiał co właśnie usłyszał.
- Jak to?
- No wiesz, kilka dni jeszcze nikomu nic nie zrobiło. Nawet pomogło.
- Gdybym wiedział to bym ci się nie oświadczał.
- Wiesz co!  Nie obiecuj, nie obiecuj. Czyli chodzi ci tylko o seks? Lalka z tak chętnie odwiedzanego przez ciebie sex shopu nie byłaby tańsza?
- A ty skąd wiesz? Widziałaś mnie tam?
- Kochanie, twoje góry płyt z pornosami mówią same za siebie. Nie musiałam cię tam widzieć.
- Może i chodzę, to chyba nie jest zabronione.
- Mogłabym się z tobą kłócić. Masz mentalność 12- latka. Nic tylko byś ruchał wszystko co popadnie.
- Ja przynajmniej nie robię z siebie świętej.
- Spieprzaj.
Ominęłam go zgrabnie zahaczając o niego barkiem.Zachwiał się, wpadając na jeden z wazonów. Zbyszek się zatrzymał, za to wazon z hukiem roztrzaskał się o ciemno brązowe panele.
- Furiatka!
Odwróciłam się na pięcie jeszcze bardziej zdenerwowana.
Stał na środku salonu, ciskając oczami błyskawice.
- Ja furiatka? Spójrz na siebie erotomanie!
- O ile pamiętam to ci jakoś nie przeszkadzało. Przeciwnie, byłaś wręcz zachwycona!
- Czasem cię nienawidzę! Dlaczego ty tak wszystko komplikujesz? Chciałam najzwyczajniej w świecie położyć się spać bez twoich rąk w moich gatkach. Czy to tak wiele?
- Z taką postawą to prędzej czy później zacznę cię zdradzać. Jak nic.
- Świetnie. Najlepiej zrób sobie grafik, żebyśmy ci się nie pomyliły.
- A żebyś wiedziała.
Bardziej ze śmiechem niż ze złością próbował mnie do siebie przytulić. Odepchnęłam go i zaczęłam rzucać wszystkim co miałam pod ręką. W ruch szły wazony, poduszki, zdjęcia. Nawet drewno na opał, leżące nieopodal kominka.
- Skończyłaś mi już wszystko tłuc?
- Nie i śpisz dzisiaj na kanapie!
- Jasne. Zobaczymy jak długo wytrzymasz!
Odwróciłam się jeszcze na chwilkę, żeby na niego spojrzeć. Widać było, że coś kombinował, bo się od środka gotował.
Po wzięciu prysznica wyszłam z łazienki w najdłuższym zestawie piżamowym jaki tylko posiadałam.
Zaraz  po mnie do sypialni wszedł wykąpany Zbyszek.
- Będziesz się tak teraz codziennie po szyję ubierała?
- Będziesz teraz tak codziennie w samym ręczniku paradował?
- Nie, w sumie to miałem zamiar bez.
I faktycznie ściągnął ręcznik, stając przede mną w pełnej krasie. 
- I co masz zamiar tak spać? Zmarzniesz.
Kompletnie mnie ignorując wpakował się do łóżka z gołym tyłkiem.
- Dobranoc.
Odwróciłam się od niego i zapadłam w sen. 

                                                                             *

- Michał idź do małego. Znowu płacze.
Wstałem z tapczanu, który póki co robił za moje łóżko.
- No i co się stało? Czemu płaczesz malutki?
Wziąłem na ręce dziecko, które było przyczyna popełnienia mojego największego życiowego błędu.
Na chwile przestał płakać i zaczął gaworzyć. Pocałowałem go w główkę, obrośnięta kruczo czarnymi włoskami i odłożyłem do łóżeczka.
Sam nie wiem co tu jeszcze robię. Normalny facet spakowałby się i już by go tu nie było. A ja? Chyba nie byłem do końca normalny. Od kilku miesięcy bardzo dobrze wiedziałem, że Miłosz nie jest moim synem. Od dobrych kilku miesięcy wegetowałem. Nie grałem, z nikim nie rozmawiałem. Praktycznie nie wychodziłem. Dla Mileny był to świetny pretekst do tego, żeby próbować na nowo. Byłem innego zdania. Pierwszej nocy wybrałem tapczan., na którym zostałem do dziś. Nie żyłem. Nie mogłem oddychać. Byłem wrakiem człowieka. Wrakiem, który zabił coś, co przytrzymywało go przy życiu. I jak cholernie mocno chciał to poprawić! Czekałem tylko na jeden list. Od razu wsiadłbym do samolotu i już by mnie nie było. Ale on nie przychodził.
Dochodził wieczór. Leżałem w ciszy na kanapie. Mileny i małego nie było. Pojechali odwiedzić jego tatusia. Przechodząc do kuchni zauważyłem jedną rzecz, która strasznie mnie zdziwiła. Z książki, która czytała Milena wystawał papier z logo Jastrzębskiego Węgla. Z bijącym sercem otworzyłem książkę. List. Mało tego list z moim nazwiskiem. Nie mogłem w to uwierzyć!

                                                                                *
   Oświadczyłem się furiatce. I to furiatce z uporem osła.Przez kilka kolejnych dni udawała, że mnie nie widzi. Może niekoniecznie mnie, ale tego co robiłem. Za punkt honoru postawiłem sobie zaciągnąć ja do tego cholernego łóżka. Nic z tego. Próbowałem wszystkiego. Od tej abstynencji cały buzowałem. Jeszcze nigdy w życiu nie miałem tak wielkiej przerwy.
Weszła do salonu w wielkim swetrze i leginsach. Robiła to specjalnie. Nie ubierała niczego, co mogłoby pokazać chociaż skrawek jej skóry. Zabawne. A to mnie nazywa erotomanem.
- Powiedz mi kobieto czego ty ode mnie chcesz?
Usiadł obok z satysfakcją wymalowana na twarzy.
- Chce żebyś mi przyznał rację. Nie jesteś w stanie wytrzymać bez seksu.
- I tylko tego chcesz?
- Oczywiście.
Boże, zwariuje z tą kobietą.
- Przyznaje ci rację. Zadowolona?
- Bardzo.
Patrzyła na mnie tymi swoimi błękitnymi oczkami. Chwilę mnie przetrzymała i pozwoliła osunąć się w jej ramiona. Wtulając się w jej pierś poczułem moje perfumy. Z satysfakcja to odnotowałem.
- Boże jak ty pachniesz!
- Zaczyna się. Poczekaj tu. Ja się tylko pójde wykąpać i zaraz wracam.
Wyleciała z pokoju zostawiając za sobą ponętny zapach bardzo drogich perfum.
Chwila w odczuciu kobiety znaczy czas bliżej nieokreślony. Pół godziny siedzę na kanapie skacząc po kanałach.Trafiłem na wiadomości.
- Klaudia ja cię błagam ty się tam pośpiesz!
- Chwilunia.
Zwariuję.
Tępo patrzyłem w ekran telewizora. Nagle przede mną pojawiła się roześmiana twarz Łasko.
- Zostaliśmy dzisiaj poinformowani o tym, że Michał Łasko wraca po kilkumiesięcznej przerwie do zespołu Jastrzębskiego Węgla.Taka dawka energii na pewno przyda się Jastrzębskiemu, który nie jest ostatnio w szczytowej formie. Na chwilę obecną nie zdołaliśmy porozmawiać z atakującym.
- O kurwa.

                                                         ********************

Rozdział szczególny, poniewaz dzisiaj jest dzień, w którym jestem oficjalnie o rok starsza niż wczoraj :)
Rok więcej a tak samo głupia i takie samo fiu bździu w głowie.
Ja wiem, że wyście już pochowały Łasko w trumnie 100m pod zięmią, ale dajcie mu szansę!
W gruncie rzeczy to miły chłopak jest.
W przypływie weny praktycznie już to skończyłam i chyba pomyślę nad czymś nowym. Bardzo mi się tu u Was podoba!
Embouteillages za te teorię spiskowe masz u mnie ciacho! Bardzo duże ciaacho :*
Przechodzę ostatnio rozdwojenie jaźni w wyniku czego męczę Perfekt i Pezeta. jednocześnie.
Czy gadanie do telewizora, na ekranie którego są siatkarze jest objawem schizofrenii? Potrzebuje lekarza?
Całuję Was bardzo mocno, moje kotki! :*:*